26 Αυγ 2009

Παξίδι στους Ταξούς


Περι Σαντορίνης ο λόγος, αλλά πάντα ηθελα να πάω στους Παξούς.

Υπότιτλος: Σαντορίνη, η επισφράγιση κάθε σχέσης με φόντο το ηλιοβασίλεμα.

Αν δεν υπάρχει αυτό το φωτογραφικό ντοκουμέντο, δεν υφίσταται σχέση, τέ-λος! Κι αν δε σου κάτσει η σωστή στιγμή που τέλεια συνωμοτούν ο ορίζοντας, τα ανύπαρκτα σύννεφα, o ούριος άνεμος και η μαργαριταρένια οδοντοστοιχία της γκόμενας με το κόκκινο στράπλες φόρεμα και τα ξανθά, ατημέλητα -πιασμένα σε κότσο- μαλλιά μ' ένα απο κείνα τα λαστιχάκια που τυλίγει τη φετα ο τύπος του Πρισουνίκ Μαρινόπουλος, το οποίο έχει επιμελώς κρύψει (η γκόμενα, όχι ο τύπους του κτλ) κάτω απο ένα λουλούδι, τι έλεγα; α, ναι, τέλεια συνωμοτουν όλα αυτά λοιπόν, ώστε να ααπαθανατίσεις το ευτυχ΄ς αυτό γεγονότο και νανοσεκόντ προτού πατήσεις το άνω δεξιά ΜΟ ΝΑ ΔΙ ΚΟ ΚΟΥΜΠΊ -smile, darling -σε σκουντάειο τυχάρπαστος μαλάκας τουρίστας και όλη η εικόνα αντικαθίσταται απο τον όχι και τόσο απολλώνιο κωλο του διπλανού σου. Αρχίζεις μανούρα εκεί ή δεν αρχίζεις; Έτοιμος είσαι αλλά σε προλαβαίνει το γκομενάκι που εν τω μεταξύ έχει ξεκαβαλήσει το μαντράκι πάνω στο οποίο την είχες τοποθετημένη και ακροποδητι έρχεται κοντά σου, σε πιάνει απο το όχι και πολύ γυμνασμένο μπράτσο σου (εμ δεν αρχίζουνε γυμναστήριο μετά το πάσχα και τον οβελία καημένεεε!) και σε επαναφέρει στην τάξη με μια φράση κλειδί: "ΜΗ, Θανάση, είναι ψηφιακή". Η κάμερα, όχι η μπούφλα που θα έσκαγες στον τουρίστα, γιατί εκτός απο αγύμναστος είσαι και λεβεντομαλάκας, όπερ μεθερμηνευόμενον εστι πως έχεις πλείστες όσες ευκαιρίες αποθηκευσης της πολυπόθητης μαλακίας σου στα 18 χιλιάδες γκίγκαΒ της 2009ΜεκανικΜιρακλΟφΔεΓουέστερνΓουόρλντ σου. Μετά πάτε για σουβλάκι,, γιατι Θανλαση μου, η φωτογραφία για σένα είναι εξτρημ σπορ.

Οταν συνέλθω απο την επιστροφη, θα σας πω και για την Οία.

25 Αυγ 2009

Ιστορία ενός βιβλίου

14 - 15 Αυγούστου 2006.
Ζέστη. Αθήνα. Μπαλκόνι. Βράδυ. Μόνη.
Εμφραγμα. Φεγγαρι. Μάτια εκεί. Το πρωί. Βιβλια από το Νασιώτη μπύρες Πλάκα πλάκα ειχαν και οι Έλληνες που την έπεφταν στις Ισπανές δυο τραπέζια παρακάτω και εντυπωσιάζονταν στα φτωχά αγγλικά τους με το συνδυασμό βαρελίσιας και λεμονάδας. Μετά. Απόγευμα. Βράδυ. Μπαλκόνι. Ζεστη. Φεγγάρι. Στρογγυλό. Τηλέφωνο. Νησί.
«δεν την παλεύεις, ε;»
«γιατί;»
«γιατί μέχρι εδώ έρχεται ο εφιάλτης της Περσεφόνης.»
Μτά. Ντριν. Παργα.
«έλα, εμείς. Ειναι εδώ και ο... με τον...εσύ γιατί εκεί; Εσύ έπρεπε εδώ τώρα»
«ναι»
«πίνουμε. Σφηνάκια»
«κι εγώ. Όχι σφηνάκια»
Μετά. Κρεβάτι. Σαββατογεννημένη. 3π.μ. σαββατογεννημένη. 4π.μ. σαββατογεννημένη στο πάτωμα. Σβησε φως. 4:10. Άναψε φως. Σαββατογεννημένη ως τις 5:10. Διακοπές απο ΟΛΑ. Θα; Αν. Σιγά. 3 μέρες.
6-7 Αυγούστου 2009.
Σκηνικό απαράλλαχτο. Ζέστη.. Αθήνα. Μπαλκόνι. Βράδυ. Μόνη. 
Φεγγάρι. Μάτια εκεί.
Όμως.
Η Σ. κοιμάται . Πριν. Μαλλια βαφτηκαν. Όχι μονα τους. Πιο πριν απο πριν. Μοναστηράκι. Πλάκα. Μπύρες. Κουβέντα. Πεζώ 2 ώς Ομόνοια. Μετά. Σπίτι.
«να πάρω τζην μαζί;»
«θα σκάσεις»
«τα σταράκια, όμως;»
«όχι, σανδάλια και ξυπόλητη.»
Μπαλκόνι. Φεγγάρι. Μάτια Εκεί. Μυαλό Εκείτερα. Σαββατογεννημένη ξανά. Και νυν. Και αεί. Να το πιεις όλο. Μετά. Τηλεφωνο. Φωνή. «έλα να φύγουμε». Αμήν. Αλλά φεγγάρι επόμενο μαζί.



5 Αυγ 2009

διακοπέζ


Θελω να διακόψω απο την καθημερινόπιτα.

Τέλος.

4 Αυγ 2009

Συνήθεια

Συνηθίζω να λέω πως αυτή, η συνήθεια, είναι μεγάλη πουτάνα. Ό,τι λέμε όμως αποκαλύπτεται ως νόημα αργότερα, στην εμπειρία, επι αποδείξεως. 

εξ άλλου, η ερμηνεία ειναι η αντίθεσή μας στην πείρα.

Εγώ ορίζω, εσύ λειτουργείς κι εγώ με καταλαβαίνω στις αντιδράσεις. Και με επανατοποθετώ. Ρωτάς γιατί τα όμορφα τα γράφω, αντι να να εκφέρω. Σου απαντώ, η συνήθεια, το πρώτερο, σε χαράσσει, έστω κι αν του έχεις αφιερώσει τη μισή σου ενέργεια, τη μισή σου ενάργεια, τη μισή σου δύναμη, τη μισή σου δοτικότητα. Σε μεταπλάθει. Επαναπροσδιορίζει τα όριά σου, τα στενεύει, ΔυΣτυΧώς. Και δυστυχώς για μένα, πρωτίστως, διότι αντιλαμβάνομαι, στη νέα εμπειρία, την επιρροή του άλλου, ενώ αντιμετωπίζω Εσένα, που την απευχόμουν τριάντα και χρόνια τώρα τέτοια επιρροη.

Ό,τι αξιζεις εσύ, ειναι μείζον αλλά ό,τι είμαι εγω -και μένει στο συμπαν του ανάλεκτου- ειναι υψίστης σημασιας για μένα να το εκφράζω. Και η μη Εκδήλωση ειναι Ανυπαρξία και Δειλία.

Αλλά μη σταματάς να σπρώχνεις μαλακά.

Ο θεοΖ να σε φΙλάει